حمل و نقل ماهی خاویاری زنده

حمل و نقل ماهی با استفاده از ظروف در باز

    مخـازن ماهـی زنـده (دارای عایـق حرارتـی یـا بـدون آن) هسـتند که بـر روی کامیون و وانـت حمل زنـده ماهی قرار داده میشـوند. مخـازن روباز، بشـکه ها و چـان برزنتی (که به طـور معمول برای حمـل و نقـل در داخـل مرکـز تکثیـر اسـتفاده میشـود) ظـروف در باز را را دربر می گیرد.

    اسـتفاده از هوادهی و اکسـیژن دهی مـداوم آب از الزامات حمل و نقل ماهی در کامیون اختصاصی حمل ماهی زنده می باشد.

    پر کـردن ظروف با آب بلافاصلـه قبل از بارگیری ماهیان انجام میشـود. سیسـتم هوادهـی باید پس از پرشـدن ظـرف به کار انداخته شـود (حداقل 15 دقیقـه قبل از بارگیـری ماهیان).

    درطی حمل و نقل یا زمانیکه ماهیان در بیرون از آب نگهداری شده اند (حتی برای مدت زمان کوتاه) دچار استرس می شوند که سبب تشکیل مقدار زیادی موکوس می گردد،  لذا برای حذف این موکوس، پس از بارگیری لازم است ماهیان را با آب جاری به مدت 20 تا 30 دقیقه در ظروف حمل ماهی زنده شستشو داد.

    همچنین استفاده از نمک (5/0 درصد)  برای کاهش اثرات عوامل استرس زا بر بچه ماهی نورس و بالغین، در طی حمل پیشنهاد می گردد. در طول حمل و نقل، کنترل سطح آب در کانتینر، درجه حرارت آب و غلظت اکسیژن که باید 4 میلیگرم در لیتر یا بالاتر باشد (تنها یک افت کوتاه مدت به 2 میلیگرم در لیتر مجاز است) ضروری است.

حمل و نقل ماهی با استفاده از ظروف بسته

    کیسـه های پلاسـتیکی بـا حجـم اسـتاندارد (40-20 لیتـری) و یـا بزرگتـر و مخازنی از جنـس پارچـه پلاسـتیکی یـا مواد مشـابه به عنوان مخازن بسـته جهـت حمل ماهی مـورداسـتفاده قـرارمیگیرنـد

    کیسـه های پلاسـتیکی  معمولاجهـت حمـل تخمهای لقـاح یافتـه، لارو و بچـه ماهی نورس بکاربرده می شوند امـا در برخی موارد جهـت حمـل و نقل ماهیـان بزرگتـر نیـز مورد استفاده قرار میگیرند.

    حداکثر زمان جابجایی ماهیها درون این کیسه ها حدودا 30-24 ساعت می باشد. در زمان حمل، اطمینان از مخلوط شدن آب درون کیسه ها با مقادیر اکسیژن کافی الزامیست.

    در فصل تابستان، جعبه های حاوی کیسه ها باید از تابش مستقیم نور خورشید حفاظت شده و از افزایش درجه حرارت آب با استفاده از قرار دادن یخ در کنار مخازن جلوگیری کرد.

    از کیسـه های حمل دو لایه استفاده می شود تا احتمال پارگی آنها به حداقل برسد.

    نسـبت آب (بـه همـراه ماهـی) بـه فضـای خالـی درون کیسـه بایـد یـک بـه سـه باشـد. سـپس هـوا بایـد از کیسـه خالـی شـده و اکسـیژن بـه درون آن پمـپ شـود. کیسـه ها محکـم بسـته شـده و در جعبه هـای پوشـیده شـده با عایـق حرارتی(پـد پلـی اسـتر، ابـر پلاسـتیکی و غیـره) انتقال داده می شوند.

     در مدت حمل و نقل، کیسه ها باید به طور عمودی قرار داده شوند، درحالیکه در توقف های طولانی باید به صورت افقی قرار گیرند. در صورت طولانی شدن زمان حمل به بیش از 30 ساعت، اکسیژن ذخیره شده در کیسه ها باید تجدید شود.
نکته:
علاوه بر نیاز اکسیژنی بچه ماهی نورس سطح آستانه دی اکسید کربن حل شده که میتواند باعث مرگ ماهی شود نیز در تعیین تراکم بهینه، بسیار مهم می باشد، برای لارو در محدوده وزنی 30-10 میلیگرم، این سطح mg/lit 40 است، در حالی که برای بچه ماهی بزرگتر، mg/lit 20 در دمای 15 درجه سانتیگراد است. در این دما، میانگین انتشار دی اکسید کربن توسط ماهی mg/kg/h 150-200 است، در حالی که در دمای 20 درجه سانتیگراد، mg/kg/h 300-450 است (فلاحتکار 1398 ).