محاسن غذای زنده درپرورش آبزیان
استفاده از غذای کنسانتره، برای پرورش بسیار دهندگان راحت تر است، اما امروزه منابع غذایی زنده، با توجه به کاربردهای متعدد و محاسن ویژه زیر دارای جایگاه بالایی در آبزی پروری دارد.
1- جذب و هضم آسان
2- تولید آسان با قیمت نسبتا مناسب و ارزان
3- ایجاد مقاومت در قبال عوامل بیماری زا و استرس های محیط
4- تامین میکرو المانها، اسیدهای آمینه ضروری، اسیدهای چرب و سایر فاکتورهای ضروری تغذیه
5- رشد کافی گنادهای تناسلی و قابلیت تولید نسل بیشترو بهتر
6- کمک به هضم و جذب غذای کنسانتره
7- حفظ ارزش غذایی تا زمان مصرف
8- تنوع بالا
در پرورش ماهیان، اصلی ترین مساله تامین غذای مناسب با کیفیت بالاست که براحتی توسط ماهی جذب و هضم شود(kim et al., 1996).
آبزیان دارای غریزه طبیعی جستجو و شکار موجودات زنده ریز را دارند و با شکار آنها میکروالمنتها و مواد مغذی مورد نیاز خود را بدست می آورند.
بسیاری از ماهیها با اینکه می توانند براحتی غذای کنسانتره را بخورند اما نمی توانند به خوبی آنرا هضم و جذب کنند.
به عنوان مثال، اگر ماهی کپورفقط غذای کنسانتره بخورد بیش از %50 غذای خورده شده را به صورت هضم نشده دفع می کند. یعنی به عبارت دیگر پرورش آبزیان زمانی دارای رشد سریعتر و مقرون به صرفه خواهد بود که با غذاهای زنده طبیعی توام گردد.
تقسیم بندی غذای زنده بر اساس اندازه:
الف- ریز جلبکهای میکروآلجی(فیتو پلانکتونها):
اندازه 2 تا 20 میکرون و تغذیه کنندها عبارتند از: دو کفه ای ها Bivalves که در تمام عمرشان فیتوپلانکتون فاژ(خورنده) هستند.
ب- میگوهای پناییده در مرحله زوآروتیفر، کوپه پودا، آرتمیا، ماهی و غیره.
١- روتیفرها:
اندازه 20 تا 50 میکرون- تغذیه کنندگان: سخت پوستان،میگو در مرحله مایسیس، ماهیان دریایی.
2- آرتمیا:
800 تا 400 میکرون که به صورت ناپلی و متا ناپلی مصرف می شود.تغذیه کنندگان، سخت پوستان وماهی ها.
3- لارو شیرونومیده، کرمها.
غذاهای زنده بزرگتر از 400 میکرون.
