میزان قلیائیت و سختی آب در استخرهای پرورش ماهی

قلیائیت آب در پرورش ماهی:
• مقدار باز موجود در آب تحت عنوان قلیائیت کل شناخته می شود.
• بازهایی که اغلب در استخرهای پرورش ماهی یافت می گردند شامل کربناتها، بی کربناتها، هیدرواکسیدها، فسفات، و بوراتها می باشند.
• در استخرهای حاصلخیز پرورش ماهی، قلیائیت کل معادل20میلیگرم/ لیتریا بیشتر مورد نیاز است.
• دامنه مطلوب قلیائیت کل برای پرورش ماهی بین ۷۵ تا ۲۰۰ میلیگرم / لیتر کربنات کلسیم می باشد.
• تولیدات بیشتر در آبهای با قلیائیت بالا در نتیجه تاثیر مستقیم قلیائیت نیست بلکه بیشتر به علت فسفر و دیگر مواد غذایی است که با افزایش قلیائیت کل زیاد می شوند.
سختی آب در پرورش ماهی:
* میزان سختی آب برای پرورش ماهی مهم بوده و یکی از ویژگیهای کیفی آب است .
* سختی عبارت است از مقدار کمی یونهای دو ظرفیتی مانند کلسیم، منیزیم و یا آهن موجود در آب می باشد.
* سختی ممکن است در نتیجه مخلوطی از یونهای دو ظرفیتی ایجاد گردد اما معمولی ترین منابع ایجاد سختی آب کلسیم و منیزیم می باشند.
* در بیشتر موارد سختی یک نمونه آب بر حسب میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم گزارش می شود.
* چنانچه بی کربنات سدیم، عامل ایجاد قلیائیت باشد ممکن است آب دارای سختی کم و قلیائیت زیاد باشد
* عنصرهای کلسیم و منیزیم در فرایندهای بیولوژیک ضروری هستند.
* ماهی می تواند کلسیم و منیزیم را به طور مستقیم از آب یا غذا جذب کند و بعبارتی کلسیم مهم ترین یون دو ظرفیتی موجود در محیط پرورش ماهی است
* قزل آلای رنگین کمان می تواند در  PH بیش از ۵/۶ آبهای دارای مقادیر کم ۱۰ میلی گرم / لیتر کلسیم آزاد را تحمل کند اما ممکن است تحت شرایطی که ذکر شد رشد به آهستگی انجام شود.