دما و اثر آن بر آبزی پروری
دما ، اولین عامل موءثر در ایجاد یك پروژه پرورش و یا نگهداری آبزیان می باشد .
اثر دمای آب،در فرایند فیزیولوژیك از قبیل:
1-میزان تنفس
2-بازده تغذیه و جذب مواد غذایی
3- رشد
4-رفتار و تولید مثل موءثر است.
افزایش دمای تا 10 درجه عموما" باعث دو یا سه برابر شدن اندركنشهای بیو شیمیایی و فیزیولوژی می گردد
به همین خاطر نیاز اكسیژن محلول در آب گرم بحرانی تر از آب سرد می باشد .
•دما آب تاثیر بسزایی در قابلیت انحلال گازها در آب دارد.
- میزان انحلال گاز اکسیژن در آب در ارتفاع صفر از سطح دریا در دمای صفر درجه سانتیگراد ۶۰/۱۴ میلی گرم در لیتر ، و در همین ارتفاع در دمای ۴۰ درجه، میزان ۴۱/۶ میلی گرم در لیتر می باشد.
دمای بهینه:
*هر گونه از ماهیان یك نمودار رشد دمایی و محدودهء رشد بهینه مخصوص دارند ( یا دمای ثمر بخشی) كه با درجه حرارت و اندازه ماهی تغییر می كند.
*درصورتیکه دمای آب خارج از محدوده بهینه باشد در ماهی ایجاد فشار می نماید، كه این تنش بر تغذیه رشد تولید مثل و جلوگیری از امراض تاثیر گذار است
* محدوده خارج از دمای ثمر بخشی ، درجه حرارت كشنده محسوب میشود در این محدوده ماهی از تغذیه خودداری میکند.
* توانایی ماهی برای دوری جستن از امراض بسیار نزدیك به درجه حرارت بهینه برای رشد می باشد.
* بازدهی مناسب پرورش ماهی در نزدیكی درجه حرارت بهینه بیشتر است .
* آبزیان قدرت تحمل كمی نسبت به تغییرات ناگهانی درجه حرارت دارند .
یعنی اغلب تغییرات سریع باعث مرگشان می گردد.
بر این اساس تغییرات دما باید تدریجی باشد و حدود چند درجه در روز تجاوز نكند تغییر سریع درجه حرارت ، میتواند سبب ایجاد شوك حرارتی و مرگ ماهی شود.
آدابتاسیون:
فرآیندی است كه در آن فیزیولوژی ماهی بتدریج تغییر می كند به طوری كه با تغییر شرایط زیست محیطی ، مانند درجه حرارت و اسیدیته سازگار می گردد .
*سطح واقع بین درجه حرارت كشنده و دمای بهینه محدوده تحمل نامیده میشود .
* بسیاری از آبزیان می توانند در محدوده وسیعی از درجه حرارت تا زمانی كه تغییرات تدریجی باشد زنده بمانند .
هر چقدر تغییر دما در واحد زمان كمتر باشد دمای عادت شده برای ماهی كم اهمیت تر خواهد شد.
