*سازگاری بچه ماهيان خاوياری در پرورش متراكم برای تغذيه با غذای دستی امری ضروری محسوب میشود.
*در آغـاز تغذيه فعال لارو ماهيان خاويـاری برای حداقل 7 روز نياز به تغذيه بـا غـذاي زنـده (نـاپلي آرتميا) بـه ميـزان 50 درصد وزن بدن دارند.
*تراكم غذای زنده در حوضچه ها نبايد پس از تغذيه كامل لارو، از 50 عدد ناپلي آرتميا در هر ليتر كمتر باشـد.
*از روز هشتم برای سازگاری بچه ماهیان، به همراه غذای زنده، بـه ميزان 30 درصد وزن بـدن اقـدام بـه معرفـي غـذای كنسـانتره بـا سطوح :
الف) پروتئين 55-52 درصد
ب) چربي 20-18 درصد
ج) فيبـر كمتـر از 3 درصد
و همچنین برای سازگاری تغذیه ای ترکیباتی از قبیل: پودر ماهي كيلكا، پروتئين هيـدروليز شـده آبزيان، اسيدهای آمينـه آزاد متيـونين ولايـزين براي فراهم سازی زمينه سازگاری به غـذای دسـتی مناسـب است.
*دفعات غذادهی بيشتر تأثير بسزایی در ميـزان بازمانـدگی لاروها دارد.
طبق گزارشها 12 بار غـذادهی بـه لاروهـا بـا جيره محتوی جاذب های غذايی باعث بهبودی درصد بازماندگي تـا 75 درصد در لارو تاسماهی ايرانی و 95 درصد در فيل ماهيان شده است (پورعلي و همكاران، 1389 و 1392).
از روز دهم با كاهش تدريجي غـذای زنـده و افـزايش غـذاي كنسانتره از 2 درصد تا 10 درصد وزن بدن و همچنـين افـزايش اندازه غـذا از 100 ميكـرون بـه 500 ميكـرون، درنهايـت شـاهد افـزايش وزن لاروهـا بـه 200 تـا 500 ميلـيگـرم يافـت كـه در گونه های مختلف متفاوت است.
• بـرای سـازگاريی بچـه ماهيـان خاويـاری بـه صـورت تـدريجی باید موارد زیر مورد توجه قرار گیرد.
• با غذاي آغازگر با قطر 0/8 ميليمتر
• 52-47 درصد پروتئين خام
• 20-16 درصد چربي خام
• در حداقل 5 نوبت در شبانه روز
• ميـزان 10-5 درصـد وزن بدن در روز تغذيه ميشوند.
• در روزهای آغازين تغذيه 10 درصدوزن بدن و به تدريج از مقدار آن كاسته ميشود و در روزهاي پايـانی به 5 درصد وزن بدن كاهش مييابد.
• تراكم پرورشی در ايـن مرحلـه 1/5 تا 2 كيلوگرم در مترمربع
• ميزان دبی آب 0/06 تا 0/3 ليتر در ثانيه با توجه به گونه پرورشي(محسني و همكـاران، 1389؛
پورعلي و همكاران، )
