حفظ آبزیان به روش انجماد جنین
انجماد و بکارگیری تکنیک های صحیح از آن میتواند سبب:
1- حفظ گونه های در معرض انقراض آبزیان
2- قابلیت تولید بیشتر آبزیان پرورشی به وسیله منجمد سازی تخم، اسپرم و جنین تضمین کند.
* تولید مثل طبیعی بسیاری از ماهیان در تمام فصول امکان پذیر نیست و برخی از گونه ها فقط سالی یكبار تولید مثل میكنند.
* كمبود تخم و لارو برای تکثیر و پرورش، یكی از معظلات آبزی پروران میباشد،
لذا این تکنیک اجازه خواهد داد كه:
1- ژنهای گونه های مختلف در حداقل فضا نگهداری شود تا در زمان انقراض این گونه ها احیاء مجدد نسل آنها امکان پذیر باشد.
2- همچنین از طریق این تکنیک ژنهای با ارزش برای انتقال ژن و دورگه گیری استفاده شوند.
3- مراكز تكثیر هم با استفاده از اسپرم منجمد شده در برنامه های اصلاحی بر پایه ژنتیك، گونه های هدف را ارائه میكنند.
• انجماد باعث بهبود ژنتیكی مولدین یا تكثیر گونه ها برای ایجاد صفات زیر میگردد:
1- مقاومت در برابر بیماری
2- نرخ رشد سریع
3- تحمل به شوری.
• از طرف دیگر حمل و نقل اسپرم منجمد آسانتر از خود ماهی زنده میباشد و خطر انتقال بیماری نیز در این حالت كاهش مییابد.
نکته: نگهداری از اسپرم ماهی در سرما نسبتا موفق بوده است اما :
دو مانع عمده در انجماد گامت و جنین آبزیان وجود دارد:
الف) نفوذپذیری كم غشا كه باعث عدم جابه جایی سریع آب و مواد میشود و ورود مواد سرمازا را با مشكل مواجه میسازد.
ب) توده زیاد زرده تخمك كه فعالیت آب را كاهش میدهد.
• انجماد جنین
انجماد جنین یا محافظت توسط سرما عبارت است از: تعویض آب درون جنین با یك ماده غیر قابل انجماد.
بر خلاف جنین پستانداران، جنین ماهیان به دلیل مشكل بودن خارج سازی آب از داخل جنین و وارد كردن یك محلول ضد انجماد به داخل زرده آن، به آسانی منجمد نمیشود.
* مطالعات جدید با استفاده از تكنیك سرد كردن سریع (short-term chilling)، امكان ذخیره جنین در دمای پایین، بدون از دست دادن نشانه های زیستی امكانپذیر است.
